Η πομπή των Ιερέων καταλήγει σε ημικυκλική παράταξη πίσω από τον βωμό

1. Καθιέρωση και «ανύψωση» του βωμού

Ο ιερέας/ιέρεια ραντίζει τον βωμό με αλατόνερο, χρησιμοποιώντας φύλλα δάφνης

«Δάφνηι μαντοσύνης, ιερώι φυτώι Απόλλωνος
άλατι τε και ύδατι, ες καθαρμόν και καθιέρωσιν».

Επαναλαμβάνεται 4 φορές (μία για κάθε πλευρά του βωμού) και μετά ο ιερέας/ιέρεια «ανυψώνει» τον βωμό.

«Έμψυχον καθιστούμε τον παρόντα βωμόν
έως πέρατος τελετής
πύλη Θεών προς τον κόσμον των ανθρώπων
πύλη θνητών προς τον κόσμον των Αθανάτων».

Γίνεται η αφή του θυμιάματος

2. Έναρξη - Φανέρωση «αρρήτων»

Ο ιερέας/ιέρεια ανοίγει την ιερά «κύστι» με την δήλωση

«Διαύλου ανεωγότος,
υπανίσταται χρόνος
και τόπος καταλύεται».

Κρούεται ο «κώδων» και κηρύσσεται η ευλαβής σιωπή των θρησκευτών:

«Ευφημείτε!»

3. Προστασία Βωμού

Ο ιερέας/ιέρεια με προτεταμένο το ξίφος αναφωνεί μπροστά από κάθε πλευρά του βωμού:

«Εκάς! Εκάς όστις βέβηλος!»
«Εκάς! Εκάς όστις ανόσιος!»
«Εκάς! Εκάς όστις δόλιος!»
«Εκάς! Εκάς όστις αλιτρός!»

Με «προστατευμένο» τον βωμό, ο ιερέας/ιέρεια υψώνει οριζόντια με τα δύο χέρια το ξίφος και αναφωνεί:

«Ομνύομεν ευσέβειαν Θεοίς,
τιμήν ήρωσιν, αλληλεγγύην ομοίοις και απέχθεια
χλευασταίς, υβρισταίς, καταδόταις τε και επιόρκοις».

4. Αποκάλυψη λατρευτικών αγαλμάτων

Ο ιερέας/ιέρεια αποσύρει την καλύπτρα των λατρευτικών αγαλμάτων με συνοδεία μουσικής που παίζει ο αυλητής/αυλητρίς.

5. Άνοιγμα τελετής

«Κλύτε Θεοί Πατρώοι,
Εθνικοί των Ελλήνων Θεοί,
Υμέας κυκλήσκομεν
αγαθαίς γνώμαις ημίν πρεσελθείν
κλύτε Μάκαρες και μόλοιτε ημίν
από Πυρός, από Χθονός,
αφ' Ύδατος, από Αέρος
και από Ολύμπου».

6. Αφή επιβωμίου πυρός

Μία ιέρεια («Εστιάς») ανάβει με πυρσό ή λαμπάδα την επιβώμια φωτιά με τα ακόλουθα λόγια:

«Του ημετέρου έθνους εσποδωμένου, ερειπωμένου και δουλωθέντος
και του τελευταίου ελληνικού ιερού πυρός
προ πολλού σβεσθέντος
υπόσχεσιν εθνεγέρσεως δίδοντες Θεοίς και προγόνοις,
Εστίαν Θεάν επικαλούμενοι, άπτομεν εκ πυρός καρδίας
το επιβώμιον φως
ευχόμενοι Έλλησιν παλιγγένεσιν, φωτισμόν κι ελευθερίαν».

7. Υμνολογία

Ακολουθούν ύμνοι προς τιμήν των Θεών που λατρεύονται στην εκάστοτε τελετή. Μετά τον κάθε ύμνο, ο υμνωδός ιερέας χύνει με τα δύο πάντοτε χέρια σπονδή.

8. Κορύφωσις

Μετά από ένα σύντομο μουσικό μοτίβο ο ιερέας/ιέρεια απλώνει τα χέρια πάνω από τον βωμό και αναφωνεί:

«Εγερθείτε, εγερθείτε
ώ, επιχώριοι Θείαι Δυνάμεις!
Εν ημίν,
ουκ έτι σκότος,
ουκ έτι φόβος,
ου έτι ανευλάβεια,
ουκ έτι βεβηλότης».

9. Κλείσιμο Τελετής

«Χαίρετε Μάκαρες, χαίρετε Αιώνιοι Θεοί Πατρώοι,
ευσεβέσι θρησκευταίς Ιερόν Φάος αύξοιτε
νούσους, άλγη τε και κήρας στέλλοντες
ες πέρατα γαίης

Οι ιερείς και όλοι οι παριστάμενοι αναφωνούν:
«Γένοιτο!»